اعتراف میکنم با اینکه نزدیک به دو سال است که وبلاگ مینویسم اما هیچگاه نتوانستهام وبلاگ نویسی را جزو برنامههای ثابت خودم در بیاورم.به عبارت بهتر هیچوقت لذت وبلاگ نویسی به طور منظم به روز رسانی نشده است.تنها تعطیلات آخر هفته در اوقات فراغتی که برایم ایجاد میشود میتوانم یکی دو پست را بنویسم. اما گاهی هم چند هفته میگذرد و من نمیتوانم برای به روز رسانی وبلاگم کاری بکنم.
چند روزی بود که در ذهنم از خودم این سوال را میپرسیدم که چرا هیچ وقت لذت وبلاگ نویسی به طور منظم بروزرسانی نشده است؟
پاسخهای زیادی به ذهنم رسید که تصمیم گرفتم تعدادی از آنها را با شما به اشتراک بگذارم.پس در ادامه با لذت وبلاگ نویسی همراه باشید
چرا هیچ وقت لذت وبلاگ نویسی به طور منظم بروزرسانی نشده است؟
اول:چند بار سعی کردهام تا با پایه گذاری پستهای هفتگی ،انتشار منظم یک پست در هفته را به یک عادت تبدیل کنم اما هر بار شکست خوردهام، چون وقتی میبینم روزها خیلی سریع پشت سرهم میگذرند و من باید هر چه زودتر پستی را برای انتشار آماده کنم احساس روزهای مدرسه را پیدا میکنم که باید تکلیف سختی را به موقع آماده میکردیم و اغلب هم موفق نبودیم، راستش را بخواهید اصلا حس خوبی به پستهای هفتگی ندارم.
دوم:بارها از زبان بلاگرهای برجسته شنیدهام که هر زمان که اشتیاق به نوشتن دارید بر روی مطالبتان کار کنید.من به این حرف ایمان دارم و در عمل هم به آن پایبند هستم.بنابراین ترجیح میدهم فقط زمانهایی بنویسم که از شور نوشتن برخوردار باشم، گاهی زمانهای خیلی کمی وجود دارد که حس نوشتن دارم.
سوم:نمیدانم هرگز مستندهایی را که به چگونگی خلق شاهکارهای سینمایی یا ادبی میپردازند را دیدهاید یا نه؟ در پشت صحنه یک شاهکار سینمایی یا یک شاهکار ادبی اغلب هنرمندی وجود دارد که خودش را وقف اثرش کرده است نمونهای از چیزی که میگویم را در پست شاهکاری که جورج اورول را کشت میتوانید بخوانید.
من اغلب درباره شاهکارهای ادبی و هنری مطالعه میکنم و بسیار تحت تاثیر هنرمندان و نویسندگانی مانند جورج اورول هستم که در کمال پشتکار و اشتیاق سخت کار میکنند تا یک اثر بینظیر را خلق کنند.خودم هم هر بار که میخواهم پستی را بنویسم این حس را دارم. یعنی گویی مثل این است که میخواهم یک شاهکار خلق کنم (هر چند نتیجه کار اغلب چیز دیگری میشود) به همین خاطر حسابی بر روی آن وقت میگذارم و با وقت کمی که دارم شده که گاهی تکمیل و انتشار یک پست چهار هفته طول میکشد.(میدانم باورش برایتان سخت است اما حقیقت دارد)
چهارم: گاهی در زندگی شخصی و دنیای آفلاین به خاطر گرفتاریهای روزمره در محل کار و زندگی شرایطی پیش میآید که دل و دماغی برای وبلاگ نویسی و یا هر فعالیت آنلاین دیگر برایم باقی نمیگذارد.گاهی هم به این فکر میکنم که وبلاگ نویسی کار یک نفر نیست، یا اینکه من کسی نیستم که بتوانم به تنهایی از عهده این کار برآیم،خیلی خوب میشد که دو سه نفر دیگر هم بودند که در به روزرسانی لذت وبلاگ نویسی با ایدههای نو کمک میکردند.
پنجم: بدون تعارف گاهی ایدههای خوبی وجود ندارند ، منظورم ایدههایی است که مناسب با حال و هوای وبلاگ نویسی ما باشد و انتظارات و نیازهای خوانندگان ایرانی را پاسخ بدهد.
ششم: البته قسمتی از این قضیه کمی هم به شخصیت من ارتباط دارد که کسی هستم که دوست دارم آهسته و پیوسته بنویسم، به طور کلی میانه خوبی با سرعت ندارم از تغییرات مداوم و از این شاخه به آن شاخه پریدن هم خوشم نمیآید به عبارت بهتر من از طرفداران ثبات هستم و اگر هم قرار باشد به جایی و هدفی برسم، دوست دارم این کار را پله پله و به تدریج انجام دهم.گاهی به این فکر میکنم به طور کلی کند هستم و در نوشتن و انتشار پستها خیلی سریع نیستم و بر روی پستم آن قدر کار میکنم تا از دید خودم قابل انتشار باشد.هر چند گاهی شکل وسواس هم پیدا میکند.
*****************************
اما همه اینها دلایل خوبی نیستند،حتی میتوانم بگویم که بیشتر بهانههای خوبی هستند این بود که در چند روز گذشته به دنبال کشف راهی بودم که بتوانم علیرغم همه این مشکلات و بهانهها لذت وبلاگ نویسی را به طور منظم به روز رسانی کنم.به این فکر میکردم که وبلاگنویسهای حرفهای چگونه وبلاگ نویسی را به زندگی خودشان گره زدهاند؟چند روزی است که در این باره تحقیق میکنم.
چگونه بدون آن که وقت کافی داشته باشیم هر هفته حداقل یک پست بنویسیم؟
سوال این است که چگونه بدون آن که وقت کافی داشته باشیم هر هفته حداقل یک پست بنویسیم؟پاسخ به این سوال آسان نیست.چیزی که متوجه شدهام این است که وبلاگ نویسان معروف قادر هستند در زمان کمتری نسبت به ما یک پست بنویسند.
چرا؟ واقعا چرا افرادی مانند علیرضا محیدی در یک پزشک خیلی سریعتر از ما افراد مبتدی و تازهکار در دنیای وبلاگ نویسی پست مینویسند؟راستش چند روزی است که دارم تحقیق میکنم تا جواب مناسبی برای سوالهای بالا پیدا کنم.
در این چند روز مقالههای زیادی از بلاگرهای حرفهای را خواندهام و وبلاگهای زیادی را زیر و رو کردهام.با توجه به چیزهایی که خواندهام.فقط یک جواب مناسب برای این سوال در ذهنم دارم، پاسخ این است: آنها به این روند و پروسه وبلاگ نویسی عادت کردهاند.
اکنون زمان آن است که کمی درباره عادتها صحبت کنیم
در اینجا به بخشی از پست تازه پروبلاگر درباره عادتهای وبلاگ نویسی اشاره میکنم، دارن رز بنیانگذار وبلاگ نویسی حرفهای در پستی که با عنوان ۹ عادتی که شانس موفقیت در وبلاگ نویسی را افزایش میدهد مینویسد:
«عادتهایی هستند که همه وبلاگ نویسان حرفهای را علیرغم اتفاقاتی که در دور و برشان میافتد کاملا متمرکز نگه میدارد آنها میتوانند به راحتی پستی و بلندیهای زندگی را سپری کنند و همچنان هم به وبلاگ نویسی ادامه دهند.
این عادتها آنها را وادار میکند تا به طور مداوم بر روی چیزهایی مانند یادگیری تکنیکهای جدید و جستجوی دانش جدید درباره وبلاگ نویسی،سئو و... تمرکز کنند و علاوه بر آن از شبکه سازی و ارتباط بیوقفه با مخاطبانشان هم غافل نشوند.»
راستش را بخواهید برای موفقیت در هر بخشی از زندگی، شما باید به طور مداوم بر روی آن بخش کار کنید.با پایهگذاری عادتهای صحیح، شما شانس موفقیت خودتان را افزایش میدهید، کافی است برای چند لحظه به افراد موفقی که تا به حال درباره آنها شنیدهاید فکر کنید.
بر طبق نوشته مقاله فوربس با عنوان چگونگی شکل گیری یک عادت جدید ، مایکل جردن حتی در خارج از فصل تمرین و مسابقه هم هر روز بر روی بهبود پرتابهایش کار میکرد و سهرنا ویلیامز(قهرمان تنیس) هم هر روز صبح قبل از رفتن به مدرسه، به تمرین تنیس میپرداخت.بنابراین شما هم برای رسیدن به موفقیتهای بزرگ، باید بیشتر از هر کس دیگری تلاش کنید و این کار را باید هر روز به طور مداوم انجام بدهید.
همان مفهوم در وبلاگ نویسی هم اعمال میشود
دارن رز در پروبلاگر مینویسد: «در هر زمان ،تنها بر روی وظایف کوچکی که میتوانید انجام دهید متمرکز شوید و عادتهای صحیح را بپرورانید به تجربه خودم و سایر مشاهدهگران دنیای وبلاگ نویسی، دارا بودن عادتهای صحیح ، مهمترین جز در وبلاگ نویسی موفقیت آمیز است.»
به عنوان مثال موسس تک کرانچ، مایکل ارینگتون اخبار و اطلاعات فنی را به گونهای ارایه داد که هر کسی بتواند آن را بفهمد وبلاگ او سومین وبلاگ برتر دنیا نبود بلکه این موفقیت را از اصرار بر شکل دهی عادتهایی مانند پست کردن مداوم درباره موضوعات تکنولوژی و پیشرو بودن در انتشار اخبار فوری به دست آورد.
نتیجهای که از این بحث میگیریم
به عنوان یک بلاگر اگر رویای موفقیت را در سرتان میپرورانید عادتهایی وجود دارند که باید آنها را در خودتان بپرورانید و حفظ کنید.اگر کنجکاو هستید که درباره عادتهایی که شانس موفقیت در وبلاگ نویسی را افزایش میدهند بیشتر بدانید منتظر پست بعدی من در لذت وبلاگ نویسی باشید.
این یک بخش جدید در لذت وبلاگ نویسی است. در این بخش یک یا دو بار در ماه، از شما درخواست میکنم تا توصیهها و بحثهایی را در بخش کامنتها ،روی یک سوال مشخص ارایه کنید.اگر شما هم سوال مشخصی دارید که میخواهید از خوانندگان لذت وبلاگ نویسی بپرسید میتوانید از طریق ایمیل با من در میان بگذارید تا در این قسمت قرار دهم.
این یک سوال تعاملی از خوانندگان است بنابراین میخواهم پاسخ آن را از شما بشنوم. پاسخهای کوتاه و بلند خود را درج کنید.پیشاپیش به خاطر اینکه در این بخش به طور فعال شرکت میکنید، از همه شما سپاسگزار هستم.
برای آغاز این بخش یک سوال مشخص از شما دارم، که از شما میخواهم با دقت و توجه کامل به این سوال پاسخ دهید.
سوال: چرا وبلاگ نویسی را شروع کردید و هنوز آن را ادامه میدهید؟
اگر وبلاگ دارید این یک پرسش بسیار مهم برای شماست.اگر هم قصد دارید به زودی وبلاگ خودتان را راهاندازی کنید، در این بحث شرکت کنید و به سوالی که مطرح کردم جواب بدهید تا بهتر بتوانید انگیزه اصلی خودتان را بشناسید.
در زیر من دلایل خودم را با شما به اشتراک میگذارم اینکه چرا وبلاگ مینویسم و چرا آن را شروع کردم
- وبلاگ نویسی علاقمندی اصلی من در دنیای آنلاین است
- من عاشق یادگیری چیزهای جدید هستم
- دوست دارم از طریق وبلاگم به دیگران کمک کنم
- میخواهم دیگران را تشویق کنم تا افکار ،ایدهها و تجاربشان را به اشتراک بگذارند
- میخواهم برای تولید محتوای مفید تلاش کنم
- از طریق مطالعه وبلاگهای انگلیسی زبان ،انگلیسی خود را بهتر کنم
شما هم با ثبت نظر خودتان ، در این بحث شرکت کنید فرقی نمیکند که پاسخ شما کوتاه یا بلند باشد در هر دو حالت خوشحال میشوم که نظرتان را بشنوم.
من بهترین کامنت را انتخاب خواهم کرد
اگر واقعا نظرتان را بپسندم کامنت شما را انتخاب میکنم و در بخش بعدی «سوال از خوانندگان» آن را همراه با نام و وبلاگ شما ذکر میکنم
به سوال امروز برمیگردیم: چرا وبلاگ نویسی را شروع کردید و آن را هنوز ادامه میدهید؟
بهترین و دقیقترین پاسخ خودتان را با ما به اشتراک بگذارید چون ممکن است که شما اولین برنده بخش «سوال از خوانندگان» باشید.
پینوشت: اگر سوالی دارید که میخواهید در این بخش از خوانندگان لذت وبلاگ نویسی بپرسید میتوانید آن را از طریق فرم تماس با من(در گوشه سمت راست بالای همین صفحه) ارسال کنید .
برای آنکه محتوای تولید شده در وبلاگهایمان را در دسترس تعداد بیشتری از خوانندگان بالقوه قرار دهیم در هر برهه از زمان، ناگزیر به استفاده از رسانههای غالب جامعه هستیم.همان طور هم که خیلی بهتر از من میدانید اپلیکیشنهای پیامرسان مانند تلگرام این روزها از محبوبیت فوق العاده خوبی در نزد مردم کشور ما برخوردار هستند بنابراین امروز لازم دیدم با کمی جستجو و مطالعه در وب ، ربات «لذت وبلاگ نویسی» را در تلگرام را راه اندازی کنم.
شما با کلیک بر روی این لینک میتوانید به عضویت ربات «لذت وبلاگ نویسی» در تلگرام در بیایید و آخرین مطالب و نوشتههای لذت وبلاگ نویسی را به طور مستقیم بر روی اپلیکیشن تلگرام در گوشی هوشمندتان دریافت کنید.
البته سعی میکنم تا مطالب، تنها منحصر به مطالب منتشر شده در لذت وبلاگ نویسی نباشد و مطالب و محتواهای جالب دیگری را در ارتباط با وبلاگ نویسی با شما به اشتراک بگذارم.
پینوشت۱: برای اضافه کردن به لیست مخاطبین خود میتوانید. ProwebBot@ را اضافه کرده یا روی این لینک کلیک کنید.
توجه- مهم: بعد از اینکه در پیسی یا گوشی و تبلت خودتان این لینک را باز کردید و با برنامه یا اپلیکیشن تلگرام، وارد صفحه بات شدید، تنها کاری که باید بکنید، ارسال یک کلمه یا عبارت دلخواه است. مثلا میتوانید کلمهای مثل «سلام» یا «شروع» را بفرستید یا اصلا روی /start در همان صفحه کلیک یا تپ کنید.
بعد از آن نوشتهها و پیامهای «لذت وبلاگ نویسی» به صورت خودکار برای شما ارسال خواهد شد.
توجه: در صورتی که به هر علتی تمایل پیدا کنید، دنبال کردن بات لذت وبلاگ نویسی برایتان متوقف شود، کافی است خطاب به ربات در تلگرام بنویسید /remove. (یک اسلش و بعد عبارت remove)
پینوشت۲: شما هم در صورت تمایل میتوانید با خواندن این آموزش ساده در این لینک برای وبلاگ یا کسب و کار خودتان یک ربات در تلگرام بسازید و ارتباط بیشتری با خوانندگان و مخاطبانتان برقرار کنید.
زمانی معنای وبلاگ نویسی سیاههها یا گزارشهای شخصیای بود که در سطح وب به طور مرتب و منظم هر روز انتشار مییافت. نویسنده این سیاههها و گزارشهای شخصی هر کسی میتوانست باشد.از یک دانشجوی پزشکی گرفته تا یک فروشنده یا حتی یک کارمند ساده .
موضوع نوشتهها هم میتوانست بازهای به بزرگی از شیر مرغ تا جان آدمیزاد داشته باشد.
اما ظهور پدیده وبلاگ نویسی در اوایل دهه هشتاد و همزمانی آن با توسعه اینترنت در ایران سبب شد تا وبلاگ و وبلاگ نویسی به کار مشترک و گاهی هر روز جامعه آنلاین هر چند کوچک، اما بسیار فعال آن سالها تبدیل شود.اینگونه بود که آن روزها وبلاگ داشتن خیلی کلاس داشت .
هر چند نمیتوانیم از تاثیر پدیدههای اجتماعی و سیاسی ابتدای دهه هشتاد هم بر افزایش شتاب وبلاگ نویسی در ایران غافل شویم.
به هر حال اکنون چهارده سال از شروع وبلاگ نویسی در ایران میگذرد.
درست است که این روزها وبلاگ نویسی آن شور و هیجان سالهای اولیه را ندارد اما هنوز هم زنده است هنوز هم وبلاگ نویسان علاقهمندی وجود دارند که سعی میکنند با بروزرسانی مداوم وبلاگشان، لذت اشتراک افکارشان با دیگران را تجربه کنند.
این روزها دیگر خواندن دست نوشتههای روزانه مانند سالهای اولیه ظهور وبلاگ نویسی در ایران جذاب نیستند.چرا که افراد دیگر از خواندن چنین پستهایی هرگز هیجان زده نمیشوند.
واقعیت این است که خوانندگان وبلاگها هم دیگر آن آدم های قبلی نیستند.
خوانندگان امروزی اغلب جوانان و نوجوانانی هستند که بر خلاف گذشته دیگر دغدغه دسترسی به اینترنت را ندارند حتی آنها به کمک پیشرفت خارقالعاده فناوری و همچنین بهرهمندی از اینترنت پرسرعت نسل سوم و نسل چهارم میتوانند انواع محتواهای ویدیویی و صوتی را در هر لحظه از شبانه روز که اراده کنند .ببینند و بشنوند.
خوانندگان امروز وبلاگها،محتواهای امروزی میخواهند
خیلی ساده بگویم خوانندگان امروز وبلاگها،محتواهای امروزی میخواهند و این امر مستلزم وبلاگ نویسانی هست که بتوانند محتواهای امروزی تولید کنند و مفاهیم عمیق را با زبان ویدیو، تصویر و صدا و به دور از هرگونه تکلف و پیچیدگی در برابر دیدگان خوانندگان قرار دهند.
سه سال فعالیت مداوم در انتشار لذت وبلاگ نویسی به من آموخته است که نمیتوان با آموزش گام به گام وبلاگ نویسی به چنین مرتبهای از مهارت در وبلاگ نویسی رسید اصلا شاید تاکید بیش از اندازه بر آموزش نکات وبلاگ نویسی چیزی است که دارد به روند تولید محتوا در وبلاگهای فارسی ضربه میزند و خلاقیت را از آنها میگیرد.
امروز که افتخار دارم در کنار نسل گذشته وبلاگ نویسان ایرانی و همراه با نسل جدید وبلاگ نویسان فارسی زبان، چهارده سالگی وبلاگستان فارسی را جشن بگیرم؛ بیش از پیش معتقدم که باید به عوض تاکید بیش از اندازه بر آموزش جزییات مربوط به وبلاگ نویسی و تولید محتوا ، باید نگرش خود را تغییر دهیم و باید بتوانیم نگرش قدیمی حاکم بر وبلاگستان فارسی را همراه با پیشرفت فناوری های نو در سراسر دنیا، تغییر داده و به روز کنیم.
به قول سهراب باید چشمها را شست و جور دیگر دید.
برای من خواندن و مرور چندین بارهی بخش نظرات وبلاگ یک پزشک درست مانند پستهای بامحتوای آن جذاب ،شیرین و گاهی بسیار آموزنده است جوری که بارها برایم اتفاق افتاده است که علاوه بر خواندن متن کامل یک پست، تمام کامنتهای مربوط به آن را هم به طور کامل میخوانم، گاهی نکتههایی در میان این کامنتها وجود دارد که به نکات بسیار مفید و ارزشمندی درباره موضوع آن پست اشاره میکنند و به معنای واقعی کلمه به ارزش آن پست اضافه میکنند.
گاهی بحثهای بسیار داغ و جالبی در این قسمت به راه میافتد که بیاغراق نظیر آن را در جای دیگری از وب فارسی سراغ ندارم.برای نمونه میتوانم به بحثی اشاره کنم که به تازگی در میان کامنتهای وبلاگ یک پزشک رخ داد.
ادامه مطلب ...