نمیدانم تا به حال برای نوشتن پست بعدی وبلاگتان، هرگز به کپی کردن مطالب دیگر وبلاگها و انتشار آن در وبلاگ خودتان به عنوان یک گزینه روی میز فکر کردهاید یا نه؟
اظهار نظرهای متفاوتی در این باره وجود دارد عدهای بسیاری از بلاگرهای فعال وب فارسی ، از کپی شدن محتوای وبلاگها بسیار ناراحت و سرخورده هستند و معتقدند این روند هرگز اصلاح نخواهد شد. اما بخشی از واقعیت این است که همه کسانی که وبلاگ مینویسند به یک اندازه به این کار اقدام نمیکنند.
به عنوان مثال وبلاگهایی مانند یک پزشک، دیجیاتو، یک ادمین ، یا پراب استانداردهای بالایی را برای تولید محتوای با کیفیت دارند و هرگز به کپی کردن وبلاگهای دیگر حتی فکر هم نخواهند کرد.
یک سطح پایینتر ،بعضی از وبلاگها هم هستند با اینکه چندان مشهور نیستند و دیر به دیر هم به روز میشوند اما مطالب بسیار مفیدی را منتشر میکنند و حتی با خواندن مطالبشان میشود فهمید که برای آن چه اندازه وقت گذاشته و زحمت کشیدهاند.
در این مورد میتوانم وبلاگ نوشتههای پراکنده یک مسعود را مثال بزنم،که از وبلاگهایی است که خیلی دیر به دیر مطلب میگذارد اما مطالبش واقعا ارزش خواندن را دارد.
افرادی هم هستند که تازه وارد دنیای وبلاگ و وبلاگ نویسی شدهاند و با چند و چون تولید محتوای با کیفیت و دست اول چندان آشنا نیستند ،به نظر من بیشترین کپیکاریها توسط این دسته از بلاکرهای تازهکار و گاهی هم بازیگوش و بعضا بسیار جاه طلب صورت میگیرد که میخواهند ره صد ساله را یک شبه بروند.
آنها گاهی به خاطر جاذبههای کسب درآمد از اینترنت ، وبلاگهای متعددی را راهاندازی میکنند و برای اینکه بتوانند با انتشار تبلیغات اینترنتی کسب درآمد کنند به محتوا نیاز دارند و چون تولید محتوای خوب زمان بر است ترحیح میدهند مطالب سایر وبلاگها را کپی کنند.
به نظرم رسید که اگر راه تولید محتوای با کیفیت را به زبان ساده برای این افراد بیان کنیم شاید بتواند درصد کپی شدن مطالب وبلاگها را به تدریج پایین بیاورد. اما شاید شما نظر دیگری داشته باشید
این بود که تصمیم گرفتم با انتشار این پست از شما هم بخواهم که به این سوال پاسخ دهید که چه کسانی و چرا بیشتر از همه اقدام به کپی کردن مطالب وبلاگها میکنند؟
پینوشت:در یکی دو پست آینده هم از زوایای دیگری به بحث داغ کپی کردن مطالب وبلاگها خواهم پرداخت پس اگر به این بحث علاقه دارید ، دعوت میکنم در هفته آینده با لذت وبلاگ نویسی همراه باشید.
امروز دقیقا دو سال از اولین روزی که «لذت وبلاگ نویسی» را راهاندازی کردم میگذرد ، تصمیم گرفتم تا پستی را به این مناسبت بنویسم اما در این پست نمیخواهم درباره اینکه چه چیزهای در این دو سال یاد گرفتهام برای شما بنویسم و حتی نمیخواهم شما را تشویق کنم تا حتما لذت وبلاگ نویسی را تجربه کنید.بر عکس میخواهم درباره پرسشی که هنوز بعد از گذشت دو سال برای من تازه و انگیزه بخش است ،مطالبی را با شما خوانندگان «لذت وبلاگ نویسی» به اشتراک بگذارم.
در ادامه با لذت وبلاگ نویسی همراه باشید
ادامه مطلب ...
مدتی هست که به مطالعه عادتهای رفتاری بلاگرهای حرفهای مشغولم و سعی دارم لیستی از عادتهای خوب بلاگرهای حرفهای را جمع آوری کنم و با خوانندگان لذت وبلاگ نویسی به لشتراک بگذارم ، چون به این گفته باور دارم که موفقیت هم یک عادت است.
در حالی که بعضی از عادتها در بین بلاگرهای حرفهای در تضاد هست ، تعدادی از عادتهای مشترک هم در بین آنها وجود دارد.
از عادتهای متضاد میتوانم به این مثال اشاره کنم
در حالی که مایکل ارینگتون ارسال چندین مطلب در هر روز را رمز موفقیت خودش میداند و به دیگران هم این کار را توصیه میکند ولی لئو بابوتا فقط یک یا دو پست را در هر هفته منتشر میکند.
به هر حال به رغم عادتهای متضادی از این دست ، فهرستی از عادتهای خوب هم وجود دارد که آن را در ادامه مطلب بیان میکنم.
عادت شماره ۱: در هر زمان و در هر مکان از یادداشت برداری غافل نشوید
یک راه آسان و راحت برای نگهداری همه یادداشتهایتان پیدا کنید.راههای زیادی برای این کار وجود دارد میتوانید از کارتهای ایندکس استفاده کنید و یادداشتهایتان را تبدیل به یک فایل کنید میتوانید با استفاده از گوشی تلفن همراهتان یادداشتهای کوتاه بردارید و بلافاصله ایدههایتان را در دراپ باکس یا سایر سیستم های ذخیره سازی آنلاین انتقال دهید،میتوانید ایدههایتان را به صورت فایلهایی درون یک پوشه در کامپیوتر شخصیتان نگهداری کنید.
نکته اصلی این است که همیشه تمام نکات بهرهوری مربوط به یادداشت برداری را رعایت کنید همچنین مهم نیست چگونه یادداشت برداری میکنید فقط یادداشت برداری کنید و ترتیبی بدهید که در آینده بتوانید به آسانی به یادداشتهایتان دسترسی داشته باشید و هر وقت که لازم بود خیلی سریع به آنها مراجعه کنید.
شخصا برای نگه داری همه ایدههایم و مطالعه آنلاین مطالبی که بعدا میخواهم به آنها مراجعه کنم از Evernote استفاده میکنم و به این خاطر که با استفاده از آن همگام سازی هر چیزی بین تبلت ، رایانه شخصی و گوشی همراهم خیلی آسان است.
عادت شماره ۲: همیشه سوالات درستی را مطرح کنید
رابرت کیوساکی در کتاب خود با عنوان «پدر پول دار، پدر فقیر» نکتهای را به اشتراک میگذارد او میگوید :
« هر وقت که تحت تاثیر یک فرد دیگر قرار میگیرید و یا از ایدهای خوشتان میآید همیشه باید همیشه از خودتان بپرسید که :«چگونه میتوانم این کار را انجام دهم؟»
به عنوان مثال شما یکی از پادکستهای دارن رُز (Darren Rose) را گوش کردید با خودتان فکر میکنید که این بهترین منبع وبلاگ نویسی در تمام دنیاست پس از خودتان میپرسید : چگونه میتوانم کاری مانند این را به سرانجام برسانم؟»
یا وقتی گزارش مربوط به درآمد ماهیانه یک وبلاگ مانند تک کرانچ را میبینید میپرسید چگونه میتوانم وبلاگ بهتری نسبت به وبلاگ دیگران داشته باشم؟
وقتی سوالهای درستی را مطرح میکنید دریچه اتفاقات امکان پذیر نامحدودی را به رویتان میگشایید با پرسیدن سوالات صحیح از خودتان ، مغزتان دیگر در تعریف و تمجید کارهای دیگران متوقف نمیشود،بلکه برای تکرار آنچه که تحسین میکنید میکوشد مشغول پیدا کردن راههایی میشوید که تحسین دیگران را جلب کند
عادت شماره ۳: همیشه محتوای تان را برای جذب ترافیک از موتورهای جستجو بهینه کنید
هر چند که ما نباید به موتورهای جستجو به عنوان تنها منبع جذب ترافیک وابسته باشیم اما هنوز گوگل بهترین منبع برای جذب ترافیک خوانندگان هدف میباشد.
اول از همه همیشه کلمات کلیدی مرتبط را در عنوان اصلی و تیترهای فرعی پست تان قرار دهید برای اینکه بدانید افراد چه چیزهایی را در اینترنت جستجو میکنند و وبلاگ نویسان رقیب شما چه چیزهایی را منتشر کردهاند باید تحقیق کلمات کلیدی را به اندازه کافی انحام دهید این به این معنی ست که شما باید تحقیق کلمات کلیدی را انجلم بدهید تا بداتید چه چیزهایی در حال ترند شدن است، چه چیزهایی بیشترین ترافیک را دریافت میکند و چه چیزهایی شما ممکن است در این باره در آینده بنویسید
عادت شماره ۴: محتوای خودتان را در مناسبترین زمان در شبکههای اجتماعی منتشر کنید
به طور قریب به یقین ، همه وبلاگ نویسان احتمالا موافقند که به اشتراک گذاری محتوای شما در شبکههای اجتماعی امری اختیاری نیست.اما برای اینکه به خوانندگانتان نشان دهید که همیشه در دسترس هستید باید محتوای خودتان را در شبکههایی مانند فیسبوک، گوگل پلاس و توییتر به اشتراک بگذارید.
زمان مناسب برای به اشتراک گذاری محتوای وبلاگ در شبکههای اجتماعی به عوامل متعددی بستگی دارد به عنوان مثال اگر خوانندگان هدف شما در ایالات متحده ساکن باشند بر طبق تحقیقات انجام شده توسط سایت Kissmetrices ساعت شش بعد از ظهر زمانی است که بالاترین نرخ ریتوییت را دریافت خواهید کرد.
عادت شماره ۵: موقع نوشتن، از چیزهایی که عامل حواسپرتی و تمرکز هستند دوری کنید
وقتی مشغول نوشتن هستید حواسپرتی خیلی راحتتر از آنچه که فکر میکنید اتفاق میافتد، مثلا شما در آشپزخانه مشغول نوشتن هستید که ناگهان دخترتان وارد میشود و درست در وسط جملهای که در حال نوشتن آن هستید شروع به صحبت میکند.یا اینکه در پشت سرتان تلویزیون در حال پخش برنامهای است که ناگهان توجه شما را جلب میکند.در همه این حالتها ممکن است حواستان پرت شده و تمرکز خودتان را از دست بدهید.
برخلاف آنچه که اغلب تصور میشود مغز ما برای انجام همزمان چندین کار طراحی نشده است، راستش مغز ما مالتی تسکینگ یا انجام همزمان چند تکلیف را دوست ندارد، انجام بیش از یک کار به طور همزمان شکافها و خلاهایی را در مغز ایجاد میکند که توسط محققان اسپات لایت نامیده میشود.
در چنین وضعیتی مثل این است که مغز دایم در حال مسابقه دادن و تلاش برای سوییچ از یک کار به کار دیگر است،حتی اگر برای یک دهم ثانیه هم این اتفاق بیفتد میزان تمرکز ما روی کارمان را کاهش میدهد.
در حالیکه تحقیقات نشان میدهند زنان نسبت به مردان وضعیت بهتری در مالتی تسکینگ دارند واقعیت این است که مالتی تسکینگ چیز ایدهآلی برای هیچکدام از دو گروه زنان و مردان نیست.
بهترین انتخاب این است که در هر زمان فقط بر روی انجام یک وظیفه تمرکز کنیم و چه باور کنید یا نه ، در این حالت وظایف بیشتری را خیلی سریعتر از آنچه که فکرش میکنید انجام خواهیم داد.
برای اینکه تنها بر روی انجام یک تکلیف و وظیفه تمرکز کنید و از کارایی بیشتری هم برخوردار باشید
عادت شماره۶: تعادل را بین زندگی و کار حفظ کنید
احساس خستگی مداوم میتواند یک مشکل جدی برای وبلاگ نویسان باشد، ممکن است ماهها بدون توقف بر روی وبلاگتان کار کرده باشید و در پایان تنها پاداش اندکی از این کار دریافت کنید.
اهمیت دارد تا تعادل را در زندگی خودتان حفظ کنید و گرنه ممکن است به خستگی مزمن دچار شوید و وبلاگ نویسی را کنار بگذارید و دیگر هیچ وقت برنگردید.
خارج از برنامه کاریتان زمانی را برای دیدار با دوستان و بودن در کنار اعضای خانوادهتان اختصاص دهید اگر فردی مذهبی هستید میتوانید زمانی را برای شرکت در مراسم مذهبی کنار بگذارید.
برای فعالیتهایی که از انجامشان لذت میبرید وقت بگذارید متعجب خواهید شد وقتی ببینید وقتی سایر وظایف تان در زندگی را انجام میدهید چطور انگیزه محکم به درب خانهتان ضربه میزند
عادت شماره ۷: از خودتان مراقبت کنید
این روزها همه ما زندگی شلوغی را سپری میکنیم اگر در دنیای واقعی شغل دیگری دارید و تنها شبها یا آخر هفتهها وبلاگ مینویسید یا صاحب یک خانواده هستید و زندگی اجتماعی شلوغی دارید، پیدا کردن زمان برای مراقبت از خودتان میتواند کار بسیار سختی باشد.از طرفی اگر از سلامتی برخوردار نباشید انجام کامل و به موقع هر چیزی که در لیست کارهای روزانه شما قرار میگیرد بسیار دشوار خواهد بود و واضح است که تا لیست کارهای روزانه خود را به پایان نرسانید نمیتوانید روی وبلاگ نویسی و نوشتن تمرکز کنید.
عادت شماره ۸: با دیگران شبکه سازی کنید
بلاگرهای حرفهای و موفق به خوبی میدانند که وبلاگ نویسی کاری نیست که به تنهایی از عهده انجام آن برآیند، آنها. در پی این نیستند تا این راه را به تنهایی طی کنند در عوض آنها به طور مرتب شبکهای از وبمسترهای همفکرشان را توسعه میدهند تا هر جا که لازم باشد از آنها مشاوره بخواهند ، از آنها درخواست کنند تا برای وبلاگشان پست مهمان بنویسند و همچنین از آنها لینک و حمایت دریافت کنند.
عادت شماره ۹: پشتکار و مداومت کلید اصلی است
در لیست عادتهای بلاگرهای موفق ، عادتی وجود دارد که تقریبا در بین همه آنان مشترک است و دایم تکرار میشود
«به طور مداوم پست منتشر کنید و با خودتان و خوانندگانتان صادق باشید»
با انجام این کارها خوانندگانتان به شما اعتماد میکنند و متوجه میشوند که میتوانند روی شما حساب میکنند و با خیالی آسوده مطالب و محتوای وبلاگ شما را با دیگران به اشتراک میگذارند.
همیشه به یک وبلاگ نویس تازه کار گفته میشود که درباره علایقش بنویسد اما گاهی این کمک نمیکند الان من میگویم در کنار علایق شخصیتان نگاهی به عادتهای شخصی خوب و بدتان هم بیاندازید آنها بهترین راهنماهایی هستند که به شما نشان میدهند که در چه زمینههایی شانس موفقیت خواهید داشت.
«عادتها انتخابهایی هستند که همه ما به صورت آگاهانه و سنجیده در بعضی از زمانهای خاص در زندگی انجام میدهیم و سپس بدون آن که دربارهشان فکر کنیم اغلب هر روز به انجام دادنشان ادامه میدهیم.»
این تعریفی است که چارلز داهیگ گزارشگر نیویورک تایمز در کتابش با عنوان«نیروی عادت» درباره عادت بیان میکند.
ممکن است بپرسید که وبلاگ نویسی و عادتهای ما چه ارتباطی به هم دارند؟ اجازه بدهید با ذکر یک مثال به این سوال پاسخ دهم
وبلاگ نویسی و عادتهای ما چه ارتباطی به هم دارند؟
عادتهای شما میتوانند بسیار مهم باشند و از شما یک وبلاگ نویس و یا حتی یک چهره مشهور در زمینه علم و فناوری بسازند.
چند روز پیش درباره زندگی حرفهای مایکل ارینگتون وبلاگ نویس مشهور میخواندم، اگر شما هم از دسته گیکهای دنیای فناوری باشید حتما نام او را شنیدهاید فکر میکنید چه چیزی باعث شد تا ارینگتون وبلاگ تک کرانچ(Techcrunch) را راهاندازی کند؟
موضوع خیلی ساده بود او عاشق استارتاپها و کارآفرینی بود و مدام در سیلیکون ولی میگشت و با شرکت در همایشهای مختلف سعی میکرد تا چیزهای بیشتری را در ارتباط با کارآفرینی و راهاندازی یک کسب و کار یاد بگیرد.
از آن جا که مایکل ارینگتون عادت داشت هر روز تمام اخبار مربوط به استارتاپهای دره سیلیکون را دنبال کند و درباره آنها زیاد تحقیق و جستجو میکرد تصمیم گرفت تا یافتهها و نظراتش درباره استارتاپها را در قالب وبلاگ تک کرانچ منتشر کند در ابتدا این فقط یک سرگرمی دوست داشتنی برای او بود اما در حال حاضر تک کرانچ یکی از ده وبلاگ برتر حوزه فناوری و آی تی در تمام دنیاست و از محل جذب آگهیها سالانه ده میلیون دلار درآمد دارد.
اگر زندگی هر وبلاگ نویس موفقی را دنبال کنیم در کنار یک سری از علایق شخصی همواره به عادتهایی میرسیم که انگیزه اصلی اولیه برای راهاندازی یک وبلاگ را تشکیل دادهاند
در این باره لئو بابوتا از کشور گوام را مثال میزنم که در ابتدا عادتهای بدی در زندگی شخصیاش داشت اما با استفاده از آموزههای آیین ذن توانست عادتهای بدش را ترک کند و عادتهای مثبتی را در وجودش بپروراند ، بعدها چگونگی این کار را در وبلاگی به نام Zenhabit منتشر کرد قبل از این درباره داستان موفقیت لئو بابوتا در لذت وبلاگ نویسی نوشتهام.
عادتهای خوب و بدی که دارید میتوانند راهنمای شما باشند آنها میتوانند به شما بگویند که در چه زمینههای استعداد و توانایی داربد و میتوانید موفق باشید.
عادتهای خاص بعضی از وبلاگ نویسان حرفهای
بعضی از وبلاگنویسها عادتهای جالبی دارند به چند نمونه توجه کنید
لئو بابوتا فردی سحر خیز است او عادت دارد صبح زود و بعد از انجام مدیتیشن صبحگاهی مطلب بنویسد.
مایکل ارینگتون موسس تک کرانچ میگوید: من عادت دارم که قبل از خوابیدن کتاب بخوانم حتی گاهی تا دیروقت تا ساعت ۳یا۴ صبح هم کار میکنم اما در همان ساعتها هم قبل از اینکه به تختخوابم بروم عادت دارم که چند صفحهای کتاب بخوانم.
از بین وبلاگ نویسان ایرانی هم میتوانم به دکتر علیرضا مجیدی اشاره کنم، ایشان در صفحه درباره ما وبلاگ یک پزشک میگوید که از کودکی علاقه مفرطی به مطالعه کتاب، مجله و روزنامهها داشته است و در ایام نوجوانی عادت داشته که به کتابخانه برود و کتابهای مورد علاقهاش را مطالعه کند.
دکتر مجیدی عادت دیگری هم دارد، عادت به دویدن منظم .آقای مجیدی در این باره مینویسد:
«خودم را ورزشکار نمیدانم، ولی عادت به دویدن دارم، سه یا چهار بار در هفته، با موزیک پلیری که در آن قطعاتی نامتجانسی از شاد و سنتی تا حماسی و غمگین ریخته شدهاند. دویدن آرامم میکند و سرخوشی بعد از ورزش را با هیچ چیز عوض نمیکنم.»
لیستی از عادتهایی که دارید تهیه کنید
بهتر است لیستی از عادتهایی که دارید، تهیه کنید.در این لیست هم عادتهای شخصی خوب و هم عادتهای بدتان را بنویسید چون هر دو مهم هستند. عادتهایتان به شما نشان میدهند که در چه زمینهای میتوانید وبلاگ بنویسید و موفق باشید.
به عنوان مثال به چند مورد از عادتهایی که دارم اشاره میکنم
من از دیرباز عادت دارم تا هر روز اخبار و تحلیلهای ورزشی را بخوانم، عادت دارم هر از گاهی یک کتاب یا رمان از تازههای نشر بخرم و بخوانم یا عادت دارم هر روز مقالههای جدید وبلاگ hbr را بخوانم و تقریبا در ارتباط با همه عادتهایم یک وبلاگ دارم و هر از گاهی مطالبی را منتشر میکنم.
گاهی هم عادتهایی که دارم در یک نقطه با هم تلاقی پیدا میکنند و باعث لذت و حظ دو چندان میشوند فکر کنید کتابی از آندره پیرلو بازیکن ایتالیایی پیدا کنم که عنوان آن این باشد « فکر میکنم، بعد بازی میکنم » یا زمانی که زندگینامه هزار صفحهای استیوجابز را بخوانم و یا مثلا کتاب محرمانه پپ گواردیولا را که هنوز به فارسی متتشر نشده است.
اینها را گفتم تا به شما هم توصیه کنم که اگر هنوز در وبلاگ نویسی درجا میزنید بهتر است شما هم نگاهی به عادتهایتان داشته باشید ،عادتهای شما میتوانند چیزهای زیادی درباره استعداد و تواناییهای شخصیتان به شما بگویند و راه موفقیت را به شما نشان دهند تنها کافی است بیشتر از قبل عادتهای شخصیتان را زیر نظر بگیرید.
نوبت شماست
به نظرم بهتر است به عنوان یک ایده وبلاگ نویسی به موضوع این پست نگاه کنیم ، بنابراین پیشنهاد میکنم لیستی از عادتهای شخصی خودتان تهیه کنید و با نوشتن یک پست درباره عادتهای خوب و بدتان آن را با دیگران هم به اشتراک بگذارید.
تصور کنید در جستجوی مطلبی وارد وبلاگی میشوید و از خواندن آن مطلب حسابی بر سر شوق میآیید، دوست دارید که نظرتان را در پایین مطلب ثبت کنید و فکر و عقیدهتان در مورد آن مطلب را به اشتراک بگذارید اما نمیتوانید چون مدیر آن وبلاگ امکان ثبت نظر در وبلاگش را غیر فعال کرده است ،فرقی هم نمیکند که شما از طرفداران پر و پا قرص این وبلاگ هستید یا نه، به هر حال امکان ثبت نظر ندارید.
محمد عباسی فرد وبلاگ نویسی است که من ایشان را یک کامنت نویس حرفهای میدانم کامنت های ایشان که از خوانندگان وفادار و ثابت لذت وبلاگ نویسی هم هستند اغلب از دسته همان کامنتهایی است که دکتر مجیدی هم آن ها را میستاید یعنی کامنتهای محمد عباسی فرد همیشه چیزی را به مطلب اصلی اضافه میکند و بر ارزش آن مطلب میافزاید.
اما شاید برایتان جالب باشید که همین آقای محمد عباسی فرد از زمانی که وبلاگ شخصی خودش را راهاندازی کرد تا مدتها امکان ثبت نظر در وبلاگش را غیر فعال کرده بود،تصمیم عجیبی بود اما به هر حال ایشان دلایل خودشان را داشتند.مدتها گذشت تا بالاخره محمد تصمیم گرفت تا دوباره امکان ثبت نظر در وبلاگش را فعال کند.
محمد عباسی در آخرین پستش با عنوان هیچ نظری هنوز ثبت نشده است در این باره مینویسد:
«اوایلِ شروع به کارِ این وبلاگ، بخش نظرات را غیرفعال کرده بودم، چون تجربهی به دست آمده از وبلاگهای قبلی خوشایند نبود، اکثر نظرات بیارتباط با نوشته بود، یا تبلیغات بود یا وبلاگ خوبی داری به وبلاگ من هم سر بزن!
مدتی گذشت و دریافتم اشتباه کردهام، قسمت نظرات یک وبلاگ بخشی جدا نشدنی از وبلاگ است که حذف آن جَفا در حق خواننده و خود نویسنده است. ممکن هست چندین و چند مطلب بنویسید و باز در انتهای مطلب با جملهی "هیچ نظری هنوز ثبت نشده است" مواجه شوید ولی همین که درهای ارسال نظر به روی خواننده باز باشد امیدوارکننده است.»
محمد عباسی ادامه میدهد:
« شما برای که مینویسید؟ اگر برای خودتان مینویسید پس چرا آن را منتشر میکنید؟ حالا که نوشتههایتان را منتشر میکنید پس دوست دارید خوانده شوید، مورد تمجید یا نقد واقع شوید، مخاطب شما حق دارد راجع به مطلبی که خوانده است اظهار نظر کند، نقد کند یا تمجید، بخش نظراتِ وبلاگ برای همین است دیگر!
اصولاً گفته میشود بخش نظراتِ هر مطلب یعنی دنباله و ادامهی همان مطلب که این یعنی اهمیتِ بخش نظرات، من برای پایبندی به این نکته حتی سایز فونت بخش نظرات را نیز هماندازه با فونت متن اصلی در نظر گرفتهام تا برای نظرات خوانندگان وبلاگم ارزشی برابر با متن اصلی در نظر گرفته باشم.»
راستش را بخواهید وقتایی هست که با خواندن نوشتههای یک وبلاگ واقعا خوشحال میشوم و در دلم به نویسنده آن آفرین میگویم هنرمندی او را میستایم و امیدوارنه انتظار میکشم تا نوشته و مطلب دیگری را از او بخوانم.
پست تازه محمد عباسی فرد هم جزو همان پستهایی بود که وقتی آن را خواندم در دلم به نویسنده آن آفرین گفتم شاید بخواهید بدانید چرا؟
چون او بر اساس یک تجربه شخصی به یک تصمیم درست رسیده بود و از طرفی با هنرمندی درباره آن نوشته بود،راستش را بخواهید وبلاگ نویسی همین است.وبلاگ نویسی یعنی اینکه بتوانید تجربههای بد و خوب ، شیرین و تلخ خود را با هنرمندی با خوانندگان خودتان به اشتراک بگذارید و در کنار اینکه اوقات خوبی را برایش رقم میزنید چیزی به او بدهید که برایش ارزشمند باشد و چه چیزی بهتر از درسهایی که ما میتوانیم از تجربههای یک فرد بیاموزیم.