با کدام انگیزه وبلاگ بنویسیم؟

یکی دو روز پیش توی وبلاگ دوست خوبم بهراد جاود مطلبی با این عنوان می‌خوندم که  چطور وبلاگ جدید خود را به سودآوری برسانید مطالبی که بهراد عزیز نوشته بود مانند جرقه‌ای در ذهنم عمل کرد تا چیزهایی که در زمینه کسب درآمد از وبلاگ نویسی به نظرم می‌رسه رو باهاتون به اشتراک بگذارم و درباره انگیزه خودم از وبلاگ نویسی برای شما بگم پس در ادامه با من همراه باشید

 

درست چهارده روز پیش یعنی سیزدهم آذر ماه سال ۱۳۹۶ هجری شمسی اتفاق ناخوشایندی برایم افتاد که طی آن و به خاطر یک حادثه کاری دست چپم به خاطر بریدگی ،چهار تا بخیه خورد و دو تا از انگشتان دست چپم هم شکست و تا بهبود دوباره دستم باید خانه نشین باشم و استراحت کنم می‌خواستم از این فرصت استفاده کنم و دوباره به وبلاگ نویسی بپردازم البته وبلاگ نویسی فقط یکی از کارهایی است که انجام می‌دهم در کنار آن کتاب می‌خوانم و فیلم‌های مورد علاقه‌ام را هم تماشا می‌کنم در روزهای آینده درباره فعالیت‌هایم بیشتر برایتان می‌نویسم

بعد از این گزارش کوتاه از وضعیت خودم ، می‌خوام برم سراغ موضوع اصلی این پست یعنی انگیزه ما از وبلاگ نویسی

شاید افرادی باشند که بلد باشند در ایران از وبلاگ نویسی پول دربیاورند آن هم یه پول گنده، اما من یکی از اون افراد نیستم و با این شرایطی که پیش می‌ره فکر نکنم در آینده هم بتونم کاری کنم و مثلا وبلاگ پردرآمدی داشته باشم. از طرفی شما رو هم برای این کار تشویق نمی‌کنم چون براساس چیزهایی که از وبلاگ نویسای حرفه‌ای دنیا شنیدم و خوانده‌ام،  کسب درآمد از وبلاگ نویسی واقعا کار سختیه. این مخصوص ایران هم نیست در کل دنیا این صدق می‌کنه.و واقعا اگه کسی تصمیم داره از وبلاگ نویسی درآمدی داشته باشه باید شب و روز برای تولید محتوای دست اول و با کیفیت برای وبلاگش تلاش کنه، با توجه به شرایطی که در جامعه ایران داریم بعید می‌دونم کسی با این پشتکار و علاقه‌مندی در فضای ایران داشته باشیم. می‌گین چرا؟ خب الان براتون یه مثال کوچیک می‌زنم.

اگه الان من از شما بپرسم آخرین کتابی که خوندی رو برام نام ببری و کمی هم برام درباره‌اش بگی چه جوابی بهم می‌دی؟؟؟

می‌تونم بگم خیلی از شما متاسفانه و باز هم میگم متاسفانه خیلی وقت میشه که کتاب جدیدی نخوندین و اکثر ما عادت به مطالعه روزانه نداریم. خب همین حقیقت یک دلیل ضعف محتوای وبلاگ‌های ماست، وبلاگ نویس حرفه‌ای نباید از فضای کتاب و کتابخوانی دور باشه ، اون باید هر روز حداقل یکی دو ساعتی کتاب بخونه. میگم حداقل!!!

از طرفی برای اینکه وبلاگی رشد کنه و به سود آوری برسه ، مثل هر کسب و کار نوپای دیگه در آغاز راه نیاز به سرمایه‌گذاری داره ، اما آیا در اطراف خودتون کسی هست که ریسک این کار رو قبول کنه و بخاد روی ایده شما برای وبلاگ نویسی سرمایه‌گذاری کنه؟ از اون گذشته کسی هست که بتونه بازگشت سرمایه رو تضمین کنه؟

از همه این‌ها که بگذریم بیایید فرض کنیم که شما هم آدم کاری هستی و هم عادات مطالعه خوبی دارین و هم سرمایه لازم رو دارین، با این وجود هنوز در ابتدای راه هستین ، از این به بعد برای اینکه مطلب دست اول منتشر کنین باید شب و روز کار کنین و زحمت بکشین. نوشتن و تولید محتوا اصلا کار راحتی نیست شاید به این خاطره که هر چه زمان می‌گذره ارزش محتوای با کیفیت و دست اول بالاتر می‌ره.  جوری که خوندم و شنیدم میگن در سالهای آینده محتوای با کیفیت از جنبه اقتصادی، بالاترین ارزش رو خواهد داشت.

نمی‌خوام فقط آیه یاس براتون خونده باشم بنابراین بیشتر از این ادامه نمی‌دم در عوض اجازه بدین  کمی هم درباره لذت وبلاگ نویسی بگم.

حدود چهار سال پیش بود که هنگام کار روی پایان نامه دانشگاهم خیلی اتفاقی با فضای وبلاگ آشنا شدم ، هر روز هم که می‌گذشت بر علاقه من افزوده می‌شد هر روز با جستجوهای خودم در گوگل چیزهای جدید و جالبی درباره وبلاگ‌ها بر‌می‌خوردم. مثلا یه بار مطلبی درباره خانم دکتری خوندم که توی گوگل کار می‌کنه و از قضا ایرانی هم هست و وظیفه ایشون این هست  که سلامت کارکنان گوگل رو هر روز زیر نظر ‌بگیره و بهشون کمک ‌کنه که سلامتی خودشون رو حفظ کنن،در کنار این کار، خانم دکتر ترانه رضوی یافته‌های خودشون در زمینه حفظ سلامت کارکنان گوگل رو خیلی ساده و بی‌آلایش توی یه وبلاگ به اشتراک می‌گذاشت، البته گویا این کار رو به پیشنهاد روسای خودش در گوگل یعنی سرگئی برین و لری پیج انجام می‌داد. خلاصه اون روزها این کار برای من خیلی جالب بود.

بعد از اون کم کم بیشتر با وبلاگ نویسی آشنا شدم و هر روز که می‌گذشت بیشتر دلم می‌خاست که برای خودم وبلاگ داشته باشم بالاخره هم یه وبلاگ توی بلاگفا ساختم اما اصلا موفق نبود بعدها که با تجربه‌تر شدم به بلاگ اسکای اومدم و وبلاگ لذت وبلاگ نویسی رو ساختم و این یکی از موفق‌ترین وبلاگ‌های من در زمینه جذب مخاطب بود. هنوز هم با اینکه دو سالی میشه که وبلاگ رو به روز نکردم وبلاگ آمار بازدید خوبی داره و هر از گاهی نظرات خوانندگان رو هم دریافت می‌کنم.

بعد از مدتی برای نوشتن محتوای با کیفیت دچار مشکل شدم دنبال منابع جدید بودم و با توجه به اینکه کمی انگلیسی بلد بودم تونستم با وبلاگ‌های انگلیسی آشنا بشم مطالبشون رو بخونم باهاشون ارتباط برقرار کنم و البته تونستم بعضی از پست‌های جالب رو هم ترجمه کنم که شاید ترجمه‌هام زیاد جالب نبودن (خودم زیاد از پست‌های ترجمه خوشم نمیاد)

همینطور که کجدار و مریز جلو می‌رفتم تعادل زندگی و کار در دنیای واقعی باعث شد که دیگه نتونم لذت وبلاگ نویسی رو به روز کنم و از طرفی چون حرف جدیدی برای گفتن هم نداشتم نخواستم با پست‌های سطحی و زرد وقت خوانندگان رو بگیرم الان کمی بیشتر از دوسال می‌گذره و من دوباره تصمیم دارم وبلاگ بنویسم  البته این چند روز استراحتی که در اول پست هم اشاره کرد هم دلیلی شد تا این کار رو خیلی زود شروع کنم، امیدوارم مثل همیشه با من و لذت وبلاگ نویسی همراه باشین.

نتیجه گیری

 حتما دارین می‌گین بالاخره چیکار کنیم با چه انگیزه‌ای وبلاگ بنویسیم؟  دنبال کسب درآمد از وبلاگ نویسی بریم یا نه؟ خب بزارین یه نتیجه‌گیری از بحث خودمون داشته باشیم

کسایی که میان سراغ وبلاگ نویسی به طور کلی دو دسته‌اند افرادی که نوشتن براشون مثل یه فعالیت لذت بخش و سرگرم کننده‌اس که توی روزهای تعطیل یا اوقات بیکاریشون انجام میدن( که من هم جزو این دسته محسوب میشم ) دسته دوم هم  افرادی هستند که وبلاگ نویسی قسمتی از برنامه بازاریابی شون هست و تصمیم دارند کالا یا خدماتی که می‌فروشن رو بیشتر بشناسونن .

اگر وبلاگ نویسی برای شما صرفا یه کار لذت بخش یا سرگرم کننده‌اس که در اوقات بیکاری انجام می‌دین یا وبلاگ نویسی قسمتی از برنامه فروش یا بازاریابی شما محسوب میشه توصیه می‌کنم تمرکز خودتون رو بر روی تولید محتوای با کیفیت بزازین، چون در کوتاه مدت و بلند مدت این تولید محتوای با کیفیته که به عنوان برگ برنده شما عمل می‌کنه ، به نظر من اگه محتوای خوبی تولید کنین که برای خواننده‌هاتون جالب باشه کم کم می‌تونین به کسب درآمد از وبلاگ نویسی هم امیدوار باشین.